راز تکبیرهای هفت گانه آغاز نماز از زبان امیرالمؤمنین (ع)

راز تکبیرهای هفت گانه نماز از زبان امیرالمؤمنین (ع)

جابر ابن عبدالله انصاری روایت کرده است: با مولایمان امیرالمؤمنین علیه السلام بودم، مردی را در حال نماز دید به او فرمود: ای مرد! آیا تأویل نماز را می شناسی؟ در پاسخ گفت: آقای من! آیا نماز تأویلی جز عبادت دارد؟ 

 فرمود: آری سوگند به خدایی که محمد صلی الله علیه و آله و سلّم را به نبوت مبعوث فرمود خداوند پیامبرش را به کاری از کارها برنینگیخت جز آن که آن کار نمونه،  تأویل و تفسیر دارد و همه این ها نشانه تعبد و بندگی است.

 مرد گفت: آقای من! این ها را به من بیاموز.

فرمود: هنگام تکبیره الاحرام و شروع به نماز،  تأویل نخستین تکبیر تو - از تکبیرهای هفتگانه شروع نماز - این است که وقتی الله اکبر گفتی به ذهنت چنین خطور دهی که خداوند برتر از آن است که به وصف ایستادن یا نشستن آید و در گفتن الله اکبر دوم، برتر بودن او را از حرکت یا ایستایی به خاطر آوری و در تکبیر سوم برتر بودنش از جسم یا تشبیه به مانند، یا سنجیدن به قیاس را به ذهن خطور دهی و در تکبیر چهارم چنین خطور دهی که وی برتر از آن است که اَعراض در او حلول کنند یا بیماری ها او را بیازارند و در تکبیر پنجم از ذهن بگذرانی که او از وصف شدن به جوهر و عرض منزه است و از حلول در چیزی یا حلول چیزی در او مبرّا است و در تکبیر ششم به خاطر آوری چیزهایی که بر پدیده ها رواست از قبیل نابودی، انتقال، تغییر از حالی به حال دیگر، همه بر آن ذات مقدس نارواست و در تکبیر هفتم به ذهنت خطور دهی که حواس پنجگانه در او حلول نکرده است.

[ رازهای نماز/ آیه الله جوادی آملی]